Szkoła Podstawowa nr 34 im. Wojska Polskiego

PEDAGOG SZKOLNY

„Problem zwykle trudniej jest dostrzec, niż go rozwiązać” 

                                                                                    (Józef Berter)

 

 

Pedagog szkolny zajmuje się sprawami dydaktycznymi, wychowawczymi oraz organizowaniem pomocy materialnej i pedagogicznej w szkole.

Przede wszystkim rozpoznajemy indywidualne potrzeby uczniów oraz analizujemy przyczyny niepowodzeń szkolnych ustalając pomoc w ich rozwiązaniu. Dlatego ściśle współpracujemy  z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną Nr 4 kierując naszych uczniów na diagnozę specjalistyczną i organizując spotkania konsultacyjne dla nauczycieli z pracownikami poradni. Szczególną opieką otaczamy uczniów zagrożonych ocenami niedostatecznymi. Udzielmy różnych form pomocy. Prowadzimy:

• grupowe zajęcia terapeutyczne dla uczniów dysleksyjnych „Ortograffiti
• indywidualne zajęcia korekcyjno – kompensacyjne dla uczniów klas I – III
• grupowe zajęcia korekcyjno – kompensacyjne
• zajęcia profilaktyczne – dotyczące profilaktyki uzależnień i narkomanii, cyberprzemocy, prewencji nieletnich
• zajęcia wychowawcze – dotyczące znajomości Konwencji o Prawach Dziecka, rozwiązywania konfliktów, wypracowania norm i zasad asertywności, komunikacji interpersonalnej
• dbamy o dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych możliwości uczniów
• udzielamy pomocy materialnej – dzięki funduszom Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przy SP 34 możemy dofinansować uczniom obiady, wyjścia do kina, teatru, wycieczkę itp.

Od 17 lat prowadzimy w szkole Akademię Przyszłości współpracując ze Stowarzyszeniem Wiosna. Pomagamy dzieciom w odkrywaniu swoich mocnych stron i pokonywaniu szkolnych trudności. Akademia Przyszłości polega na pracy tutor – dziecko. Tutor jest wolontariuszem, który spotyka się na zajęciach z dzieckiem raz w tygodniu, w każdej szkole objętej programem działa odpowiednio wyszkolone kolegium wolontariuszy.                                  

Wraz z wolontariuszami pokazujemy, że nauka może być ciekawa, a problemy szkolne to wyzwania, którym można sprostać. Akademia Przyszłości to nie tylko nauka. Dzieciom z Akademii Przyszłości organizujemy gry i wycieczki, zawody sportowe oraz zabawy integracyjne: Andrzejki, Mikołajki itp. Wspólnie wychodzimy do kina, teatrów, muzeów oraz na warsztaty artystyczne. Akademia Przyszłości ściśle współpracuje ze Szlachetną Paczką biorąc udział w organizowanych wspólnie marszach i akcjach.

Dbamy o integrację wszystkich uczniów. Co roku organizujemy rajd integracyjny klas IV.

Poza tym prowadzimy wolontariat wewnątrzszkolny. Uczniowie klas starszych pomagają w nauce młodszym kolegom.

Wraz z policją realizujemy program „Bezpieczna szkoła”, który promuje rozwagę i ostrożność na drogach oraz zasady bezpiecznego zachowania się, a także program „Bezpiecznie to znaczy znać”, którego celem jest wyposażenie uczniów w umiejętności i nawyki rozpoznawania, przewidywania oraz zapobiegania zagrożeniom występującym w najbliższym środowisku.. Poza tym realizujemy programy „ Z drugiej strony sieci”, „„Szkoła wolna od narkotyków i przemocy” oraz program antytytoniowy „ Bieg po zdrowie”.

 

 

Drodzy Rodzice.

Serdecznie zapraszamy do gabinetu pedagoga szkolnego – Nr 46 c.

Chętnie doradzimy jak rozwiązać problemy dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze waszych dzieci.

Pedagog szkolny:

Iwona Witkoś    

Anita Rudna

 

 

---

 

PORADY PEDAGOGA SZKOLNEGO

JAK UŁATWIĆ DZIECKU START W SZKOLE

Pierwsze dni września, to dla dziecka zaczynającego naukę w szkole bardzo trudny czas. To, jak poradzi sobie w nowych warunkach, zależy w dużym stopniu od Państwa – rodziców,  Państwa cierpliwości i zrozumienia.

Przeważnie siedmiolatki cieszą się, że idą do szkoły, ale często również trochę się jej obawiają. Ważne jest, byśmy w rozmowie z dzieckiem podkreślali zalety bycia uczniem; np. „Poznasz literki i sam będziesz mógł czytać bajki”. Raczej starajmy się unikać stwierdzeń typu: „Teraz wreszcie będziesz miał obowiązki”. Należy jednak przygotować dziecko na to, że powinno stać się bardziej samodzielne. Dobrze jest, gdy potrafi przebrać się w strój gimnastyczny.

 

PRZYGOTUJMY DZIECKO DO NOWEJ SYTUACJI

Dużo rozmawiajmy z dzieckiem. Powiedzcie mu Państwo, że w szkole będzie miało ciekawe zajęcia (np. pisanie, malowanie, zabawy). Opiszcie jak wygląda dzień. Zapewnijcie je, że pozna w szkole nowych, sympatycznych kolegów i bardzo miłych dorosłych.

Opowiedzmy o własnych szkolnych doświadczeniach. Wspominajmy jednak tylko dobre, zabawne zdarzenia. Nie lekceważmy we wspomnieniach roli nauczycieli.

Wytłumaczmy, jak powinno zachowywać się na lekcjach. Delikatnie uprzedźmy, że nie należy rozmawiać z kolegami i wychodzić bez pozwolenia z klasy, a jeśli chce zgłosić się do odpowiedzi powinno podnieść rękę. Tego wszystkiego dowie się również od swojego wychowawcy. Zachęcajmy, by pytało by brało żywy udział w zajęciach.

Odpowiadajmy na wszelkie pytania dziecka.Wasza pociecha będzie chciała się dowiedzieć, co np. się stanie, gdy nie trafi do sali. Wyjaśnijmy dziecku, że nie ma powodu do obaw, że zawsze będzie pod opieką nauczyciela.  

Kupmy razem z dzieckiem szkolne przybory. Pozwólcie mu Państwo wybrać tornister, piórnik, kredki. Dziecko skojarzy radość z posiadania nowych rzeczy z pójściem do szkoły.

Podpiszmy wszystkie rzeczy, jakie dziecko będzie miało ze sobą w szkole, np. kurtkę, worek na tenisówki, pudełko na drugie śniadanie, bloki i zeszyty. Uchronicie je Państwo przed stresem, jaki może przeżyć, gdyby coś zginęło.

Postarajmy się wyjść jak najwcześniej z domu, aby pożegnanie w szkole nie było dla dziecka bolesnym przeżyciem.  Będziemy mieli wtedy dla niego więcej czasu w szkole. Niezależnie od zachowania dziecka nie traćmy cierpliwości i spokoju.

Pozwólmy dziecku zabrać ze sobą ulubioną przytulankę – będzie mu dotrzymywać towarzystwa podczas Państwa nieobecności.

Wdrażajmy dziecko od początku do regularnego odrabiania zadań domowych, oczywiście po odpoczynku. Uczcie go Państwo dokładności i systematyczności. Rozpoczynający naukę w szkole maluch musi sobie przyswoić wiele nowych zasad. Pomóżcie mu w tym. Potrzebna też będzie pomoc w organizacji czasu. Niech dziecko przyzwyczaja się do dzielenia go pomiędzy naukę  i zabawę.

Pamiętajcie Państwo, by stworzyć pierwszakowi odpowiednie warunki do nauki. Wydzielcie mu kącik z miejscem do pisania i rysowania i zapewnijcie ciszę podczas odrabiania lekcji.

Chwalmy od pierwszych dni nauki. Od pierwszej klasy warto zachęcać dziecko, by opowiadało o tym, co działo się w szkole. I co najważniejsze – nie szczędźcie Państwo małemu uczniowi pochwał, choćby takich „jak dokładnie spakowałeś tornister”. Nie gańmy go za niepowodzenia w szkole. Raczej porozmawiajmy z pociechą, jaka była ich przyczyna i co zrobić, żeby się nie powtórzyły.

Unikajmy porównywania dziecka z kolegami i koleżankami. Pamiętajcie Państwo, że każde dziecko adoptuje się do nowych warunków w różnym właściwym dla siebie czasie.

 

Jeżeli jednak jesteście zaniepokojeni zachowaniem Waszego dziecka, porozmawiajcie o tym z wychowawcą i pedagogiem szkolnym. Chętnie służymy radą i pomocą.

 

Serdecznie zapraszamy.

 Pedagog szkolny:

Iwona Witkoś 

Anita Rudna

 

 

 

---

 

8 RAD DLA RODZICÓW NADPOBUDLIWYCH DZIECI

 

Są dzieci, które nie potrafią usiedzieć w jednym miejscu, trudno się im skupić, zbyt gwałtownie reagują na uwagi rodziców. One nie są jednak świadomie niegrzeczne – problemem tych dzieci jest nadpobudliwość.

Najbardziej widocznym objawem nadpobudliwości jest nadmierna aktywność. Dzieci są niespokojne, nerwowe i niedokładne. Wobec takich zachowań dorośli często reagują niewłaściwie, a to sprawia, że trudności dziecka się pogłębiają. Przede wszystkim pamiętajmy, że problemy wychowawcze nie wynikają z tego, że dziecko jest krnąbrne, ale z tego, że nie umie ono kontrolować własnego zachowania. Otoczmy je więc miłością i czułością. Pamiętajmy też o paru ważnych zasadach – ułatwią życie i nam, i naszemu dziecku.

1. Pilnujmy codziennej rutyny.

Dziecko, któremu trudno się skoncentrować, potrzebuje rutyny codziennych obowiązków. Dlatego powinniśmy tak ułożyć plan dnia naszej pociechy, by określone czynności odbywały się mniej więcej w tym samym czasie i w takiej samej kolejności. Jakiekolwiek zmiany w domowym regulaminie należy zdecydowanie ograniczyć. Na przykład, jeśli malec po powrocie ze szkoły zwykle je obiad, potem siada do lekcji i na koniec idzie pojeździć na rowerze, zadbajmy o to, by w miarę możliwości nie zaburzać tego rytuału.

2. Przypominajmy często o obowiązkach.

 Okażmy maluchowi dużo cierpliwości. Jeśli pragniemy, by zapamiętał jakąś informację czy polecenie, bądźmy przygotowani na to, że musimy je wielokrotnie powtórzyć Pamiętajmy, by się z tego powodu nie irytować.

3. Zadbajmy o spokojne otoczenie.

Urządzając pokój dziecka, unikajmy krzykliwych kolorów, wybierzmy pogodne pastele. Zrezygnujmy z dużej ilości bibelotów, pluszaków, obrazków. Raczej zaproponujmy dziecku, by zabawki były schowane w pudłach lub szafkach. Nadmiar przedmiotów sprawi, że nasz syn czy córka będą się jeszcze bardziej rozpraszać. Postarajmy się, by nasza pociecha dorastała w miłej i spokojnej atmosferze. W domu powinno być cicho. Unikajmy głośno grającego radia i telewizora.

4. Pozwólmy się wyzłościć.

Nadpobudliwe dzieci bardzo często wybuchają złością. Taki atak trwa zwykle kilka – kilkanaście minut. Najlepsze, co możemy wówczas zrobić, to po prostu pozwolić malcowi wyładować wściekłość. Zaprowadźmy go do jego pokoju i pozostawmy samego, aż się uspokoi.

5. Chwalmy za każde osiągnięcie.

Starajmy się nagradzać wszelkie pozytywne zachowania naszego dziecka. To najlepsza droga do tego, by malec miał ochotę je powtarzać. Jeśli zdarzy się, że dłużej zajmie się zabawą i starczy mu cierpliwości by ułożyć układankę, nie zwlekajmy z pochwałą.

6. Nie stawiajmy trudnych wyborów.

Takie dzieci mają trudności w dokonywaniu wyborów. Najlepiej stawiać je przed faktami dokonanymi. Stanowczo mówić, w co mają się ubrać, co zjeść, co zrobić, dokąd pójść.

7. Nie upokarzajmy ganiąc.

Nadpobudliwość jest często przyczyną agresywnych zachowań, szczególnie u chłopców. Mogą one być skierowane przeciw rodzeństwu, kolegom, nawet rodzicom. Nie można tego ignorować. Malec musi wiedzieć, że zrobił źle i zasłużył na karę. Nie powinien wówczas otrzymać od nas tego, na czym mu zależy, np. loda. Można też pozbawić dziecko jakiegoś przywileju, np. oglądania bajki. W żadnym wypadku nie należy krzyczeć czy zawstydzać.

8. Zapewnijmy zajęcie małym rączkom

Może to być rysowanie, malowanie, wycinanie, lepienie z plasteliny, szycie czy nawlekanie koralików. Żadne jednak nie powinno zajmować więcej niż pół godziny. Dłużej malec nie jest po prostu w stanie się skupić.

 

 Pedagog szkolny:

Iwona Witkoś 

Anita Rudna

 

---

 

 

 

Realne zagrożenia dla dziecka
związane z niekontrolowanym dostępem do Internetu:

• Ujawnianie nieznajomym osobom danych osobowych dziecka, adresu, informacji o statusie materialnym, sytuacji rodzinnej.
• Nawiązywanie wirtualnych znajomości z zupełnie obcymi ludźmi, którzy mają złe intencje (pedofilia, cyberprzestępcy)
• Ujawnianie osobistych informacji na profilach facebookowych, które mogą być wykorzystane w złych zamiarach przez innych.
• Kradzież (świadoma, bądź nie) treści objętych prawem autorskim.
• Podatność na różnego typu oszustwa, bazujące na łatwowierności dziecka, np. „kliknij tutaj, a dostaniesz 1000 złotych całkowicie za darmo”.
• Łatwy dostęp do treści erotycznych i pornograficznych – strony internetowe, gry, filmy ciągle są jeszcze słabo zabezpieczone w tym zakresie.
• Dostęp do mnóstwa informacji niedostosowanych do wieku dziecka – drastycznych czy wulgarnych.
• Pozorna anonimowość, która powoduje brak hamulców w wypowiadaniu się w sieci.
• Bezkrytyczność odnośnie prezentowanych w Internecie treści.
• Problem natury zdrowotnej, np. wady wzroku czy skrzywienie kręgosłupa spowodowane długim czasem spędzanym przed monitorem.
• Problemy natury psychicznej – uzależnienie od Internetu, przybierające różne formy: uzależnienie od gier, od ciągłego kontaktu np. na Facebooku, od cybererotyki, od telefonu komórkowego.

 

Pedagog szkolny:

   Iwona Witkoś

Anita Rudna

 

 

---

 

 

Dla rodziców
Kodeks bezpiecznego surfowania

• Ustaw komputer w miejscu ogólnie dostępnym, tak, żeby widzieć, co dziecko robi.
• Ustal z dzieckiem, ile czasu może spędzać przy komputerze.
• Zawsze pytaj dziecko, co robi w sieci, w co gra, co ogląda.
• Powtarzaj dziecku do znudzenia, że nie wolno mu nikomu obcemu w Internecie podawać danych osobowych: imienia i nazwiska, adresu zamieszkania, informacji o rodzinie.
• Uświadom swoje dziecko, że rozmówca może być kimś innym niż tym, za kogo się podaje.
• Zapowiedz, że będziesz co jakiś czas sprawdzać komórkę dziecka – dla jego własnego dobra.
• Uświadom dziecko, że nie wszystkie informacje „z Internetu” są rzetelne i sprawdzone, naucz je korzystać z wiarygodnych źródeł.
• Słuchaj, co dziecko mówi, żeby w porę rozpoznać zagrożenie; ustal, co ma zrobić, gdy jednak wejdzie na zakazaną stronę.
• Zastanów się, czy Twoje dziecko (w wieku 8-12 lat) musi mieć profil na portalu społecznościowym. Z rówieśnikami ma codzienny kontakt w szkole – cenniejszy niż ten w świecie wirtualnym.
• Pamiętaj, że dziecko może czasem popełnić błąd – świadomie bądź nie. Nie obwiniaj go i nie lekceważ.
• Gdy podejrzewasz, że dziecko mogło się uzależnić od komputera, Internetu – skonsultuj się koniecznie z psychologiem.
• Gdy podejrzewasz, że dziecko mogło paść ofiarą cyberprzestępstwa – powiadom policję.

 

• Zainstaluj na komputerze domowym program kontroli rodzicielskiej (kilka jest dostępnych nieodpłatnie), który blokuje dostęp do zakazanych stron, może czasowo ograniczać dostęp do Internetu.
• Uruchom na portalach Google i YouTube tzw. Tryb bezpieczny, który również zmniejsza ryzyko dotarcia dziecka do nieodpowiednich treści.
• Sprawdzaj co jakiś czas historię przeglądarki i wyszukiwarki internetowej.
• Skontaktuj się z operatorem komórkowym sieci, w której Twoje dziecko ma telefon lub tablet. Poproś o uaktywnienie dostępnych blokad przed dostępem do pornografii.
• Niektóre smartfony i iPhony mają możliwość ustawienia kontroli rodzicielskiej – włącz je!

 

 

Pedagog szkolny:

  Iwona Witkoś

Anita Rudna

 

 

---

 

 

 

Dla dziecka
Kodeks bezpiecznego surfowania

• Nie włączam komputera bez wiedzy rodzica/opiekuna/osoby dorosłej.
• Nigdy nie podaję nieznajomemu żadnych danych osobowych takich jak: imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu.
• Nie przekazuję żadnych informacji o rodzinie, ani haseł dostępu.
• Nie nawiązuję znajomości z obcymi w sieci i z nimi nie rozmawiam, bo ktoś może chcieć mnie skrzywdzić.
• Nie ściągam nielegalnych filmów, muzyki i zdjęć.
• Informacji w sieci szukam zawsze z osobą dorosłą, korzystam ze sprawdzonych źródeł.
• Gdy się loguję na nowe strony internetowe, uważnie czytam ich regulamin lub proszę o pomoc rodzica.
• Nie wchodzę na strony pornograficzne.
• Nie otwieram wiadomości od nieznajomych osób.
• Nie gram w gry pełne przemocy i agresji – zabijanie na ekranie wcale nie jest dobrą zabawą!
• Nie przesyłam spamu, czyli reklam i niechcianych informacji, nie jestem wulgarny, nie trolluję.
• Nie siedzę przy komputerze zbyt długo – prawdziwe boisko jest znacznie ciekawsze niż to na ekranie monitora!
• Jeżeli coś mnie niepokoi, albo czegoś nie rozumiem, mówię o tym rodzicom lub nauczycielowi.

 

                                                                  Pedagog szkolny: 

Iwona Witkoś

  Anita Rudna

 

 

 

---

 

 

 

Regulamin zachowania się uczniów podczas przerw

1. Uczniowie podporządkowują się poleceniom pracowników szkoły.
2. W czasie przerw uczniowie przebywają poza klasą.
3. Krótkie przerwy spędzamy na terenie szkoły, długie na boisku szkolnym, patiach chyba, że z powodu złych warunków pogodowych zostanie ogłoszony komunikat o pozostaniu w budynku.
4. Uczniom nie wolno wychodzić poza teren szkoły.
5. Podczas przerw na terenie szkoły nie biegamy, nie skaczemy ze schodów, nie wychylamy się z balkonów, nie wchodzimy na murki znajdujące się w holu szkoły oraz nie bawimy się piłką.
6. Na boisku szkolnym obowiązuje bezwzględny zakaz wieszania się na bramkach oraz wchodzenia na skarpę i zabaw na otaczających ją barierkach.
7. Podczas przerw na boisku szkolnym bawimy się bezpiecznie, nie gramy w piłkę.
8. Przed szkołą dbamy o zieleń, nie wchodzimy na okalające ją murki.
9. Po dzwonku uczniowie ustawiają się przed salą lekcyjną.
10. Uczniowie korzystający w czasie przerw ze stołówki lub sklepiku zobowiązani są do punktualnego powrotu na lekcję.
11. Po skończonych zajęciach uczniowie mogą przebywać na terenie szkoły tylko pod opieką nauczyciela.
12. Nieprzestrzeganie regulaminu ma wpływ na ocenę z zachowania.

 

 

---

 

 

W naszej klasie dobry uczeń: dobry kolega

1.     Zachowuje się w sposób bezpieczny dla siebie i innych dzieci:

- nie bije i nie podkłada nóg,

- nie popycha i nie kopie,

- nie robi innym krzywdy i nie sprawia bólu,

- nie biega po klasie i po korytarzu.

2.     Jest miły i koleżeński:

- pomaga innym w potrzebie,

- jeśli może pożycza różne rzeczy potrzebującym koleżankom i kolegom,

- potrafi przeprosić, jeśli kogoś skrzywdzi,

- nie bierze cudzych rzeczy bez pozwolenia,

- nie przezywa złośliwie,

- bawi się ze wszystkimi,

- nie obraża się z byle powodu,

- gdy się z kimś pokłóci potrafi to wyjaśnić, przeprosić i wybaczyć.

3.     Jest kulturalny:

- nie używa brzydkich słów,

- używa magicznych słów: proszę, dziękuję, przepraszam, dzień dobry, do widzenia,

- nie wyrywa dzieciom różnych przedmiotów z ręki,

- nie niszczy cudzych rzeczy,

- zachowuje się kulturalnie w stołówce i w toalecie,

- sprząta po sobie,

- w trakcie rozmowy nie przekrzykuje innych.

4.     W czasie lekcji zajmuje się wyłącznie nauką:

- nie przeszkadza innym dzieciom,

- nie krzyczy nie śmieje się, nie żuje gumy,

- słucha uważnie tego, co mówi nauczyciel,

- nie rozmawia w czasie lekcji!,

- stara się uważać!.

5.     Jest zawsze przygotowany do lekcji, odrabia zadania domowe, stara się dobrze uczyć, nie spóźnia się!

6.     Słucha poleceń nauczyciela w klasie i poza nią.

7.     Szanuje szkołę i klasę.